26/06 Yasa'nın tekrar 32-33

[tr] Yasa'nın Tekrar 32-33

^32:1 ‹‹Ey gökler, kulak verin, sesleneyim;
Ey dünya, ağzımdan çıkan sözleri işit!
² Öğretişim yağmur gibi damlasın;
Sözlerim çiy gibi düşsün,
Çimen üzerine çiseleyen yağmur gibi,
Bitkilere yağan sağanak gibi.
³ RABbin adını duyuracağım.
Ululuğu için Tanrımızı övün!
⁴ O Kayadır, işleri kusursuzdur,
Bütün yolları doğrudur.
O haksızlık etmeyen güvenilir Tanrıdır.
Doğru ve adildir.
⁵ Bu eğri ve sapık kuşak,
Ona bağlı kalmadı.
Onun çocukları değiller.
Bu onların utancıdır.
⁶ RABbe böyle mi karşılık verilir,
Ey akılsız ve bilgelikten yoksun halk?
Sizi yaratan, size biçim veren,
Babanız, Yaratıcınız O değil mi?
⁷ ‹‹Eski günleri anımsayın;
Çoktan geçmiş çağları düşünün.
Babanıza sorun, size anlatsın,
Yaşlılarınız size açıklasın.
⁸ Yüceler Yücesi uluslara paylarına düşeni verip
İnsanları böldüğünde,
Ulusların sınırlarını
İsrailoğullarının sayısına göre belirledi.
⁹ Çünkü RABbin payı kendi halkıdır
Ve Yakup soyu Onun payına düşen mirastır. ‹‹Tanrının melekleri››, Kumran ‹‹Tanrının oğulları››.
¹⁰ ‹‹Onu kurak bir ülkede,
Issız, uluyan bir çölde buldu,
Onu kuşattı, kayırdı,
Gözbebeği gibi korudu.
¹¹ Yuvasında yavrularını uçmaya kışkırtan,
Onların üzerinde kanat çırpan bir kartal gibi,
Kanatlarını gerip onları aldı
Ve kanatları üzerinde taşıdı.
¹² Ona yalnız RAB yol gösterdi,
Yanında yabancı ilah yoktu.
¹³ ‹‹Onu yeryüzünün yüksekliklerinde gezdirdi,
Tarlada yetişen ürünlerle doyurdu.
Onu kayadan akan balla,
Çakmaktaşından çıkardığı yağla besledi.
¹⁴ İneklerin yağıyla,
Koyunların sütüyle,
Besili kuzularla,
Başan cinsi en iyi koçlarla, tekelerle,
En iyi buğdayla onu besledi.
Halk üzümün kırmızı kanını içti.
¹⁵ ‹‹Yeşurun semirdi ve sahibini tepti;
Doyunca yağ bağlayıp ağırlaştı,
Kendisini yaratan Tanrıya sırt çevirdi,
Kurtarıcısını, Kayayı küçümsedi. verilen bir addır.
¹⁶ Yabancı ilahlarla Tanrıyı kıskandırıp
İğrençlikleriyle Onu öfkelendirdiler.
¹⁷ Tanrı olmayan cinlere,
Tanımadıkları ilahlara,
Atalarınızın korkmadıkları,
Son zamanlarda ortaya çıkan
Yeni ilahlara kurban kestiler.
¹⁸ Seni oluşturan Kayayı savsakladın,
Seni yaratan Tanrıyı unuttun.
¹⁹ ‹‹RAB bunu görünce onları reddetti;
Çünkü oğulları, kızları Onu öfkelendirmişlerdi.
²⁰ ‹Yüzümü onlardan çevirecek
Ve sonlarının ne olacağını göreceğim› dedi,
‹Çünkü onlar sapık bir kuşak
Ve güvenilmez çocuklardır.
²¹ Tanrı olmayan ilahlarla
Beni kıskandırdılar;
Değersiz putlarıyla beni öfkelendirdiler.
Ben de halk olmayan bir halkla
Onları kıskandıracağım.
Anlayışsız bir ulusla
Onları öfkelendireceğim.
²² Çünkü size karşı öfkem ateş gibi tutuşup
Ölüler diyarının derinliklerine dek yanacak.
Yeryüzünü ve ürününü yutup yok edecek
Ve dağların temellerini tutuşturacak.
²³ ‹‹ ‹Üzerlerine kötülükler yığacağım,
Oklarımı onlara karşı kullanacağım.
²⁴ Kavurucu kıtlık, tüketici hastalık,
Öldürücü salgın vuracak onları.
Gönderdiğim canavarlar dişleriyle onlara saldıracak,
Toprakta sürünen zehirli yılanlar onları ısıracak.
²⁵ Sokakta kılıç onları çocuksuz bırakacak;
Evlerinde dehşet egemen olacak.
Delikanlısı, genç kızı,
Emzikteki çocuğu, aksaçlısı ölecek.
²⁶ Onları darmadağın etmeyi,
İnsanlar arasından anılarını silmeyi düşündüm.
²⁷ Ama düşmanın alay etmesinden çekindim.
Öyle ki, düşman yanlış anlayıp da,
Bütün bunları yapan RAB değil,
Başarı kazanan biziz, demesin.›
²⁸ ‹‹Onlar anlayışsız bir ulustur,
Onlarda sezgi yoktur.
²⁹ Keşke bilge kişiler olsalardı, anlasalardı,
Sonlarının ne olacağını düşünselerdi!
³⁰ Onların Kayası kendilerini satmamış
Ve RAB onları ele vermemiş olsaydı,
Nasıl bir kişi bin kişiyi kovar,
İki kişi on bin kişiyi kaçırtırdı?
³¹ Çünkü bizim Kayamızfö onların kayasına benzemez,
Düşmanlarımız bu konuda yargıç olabilir.
³² Onların asması Sodom asmasından,
Gomora bağlarındandır.
Üzümleri zehirle dolu,
Salkımları acıdır.
³³ Şarapları yılan zehiri,
Kobraların öldürücü zehiridir.
³⁴ ‹‹ ‹Bu kötülükleri yazmadım mı?
Hazinelerimde mühürlemedim mi?
³⁵ Öç benimdir, karşılığını ben vereceğim,
Zamanı gelince ayakları kayacak,
Onların yıkım günü yakındır,
Ceza günü hızla yaklaşıyor.›
³⁶ ‹‹RAB kendi halkının hakkını koruyacak,
Onların gücünün tükendiğini,
Ülkede genç yaşlı kimsenin kalmadığını görünce,
Kullarına acıyacaktır.
³⁷ ‹Hani sığındığınız kaya,
Hani ilahlarınız nerede?› diyecek,
³⁸ ‹Kurbanlarınızın yağını yiyen,
Dökmelik sununuzu içen
İlahlarınız hani nerede?
Kalksınlar da size yardım etsinler!
Size barınak olsunlar!
³⁹ ‹‹ ‹Artık anlayın ki, ben, evet ben Oyum,
Benden başka tanrı yoktur!
Öldüren de, yaşatan da,
Yaralayan da, iyileştiren de benim.
Kimse elimden kurtaramaz.
⁴⁰ Elimi göğe kaldırır
Ve sonsuzluk boyunca varlığım hakkı için derim ki,
⁴¹ Parlayan kılıcımı bileyip
Yargılamak için elime alınca,
Düşmanlarımdan öç alacağım,
Benden nefret edenlere karşılığını vereceğim.
⁴² Oklarımı kanla sarhoş edeceğim,
Kılıcım vurulanların, tutsakların kanıyla,
Düşman önderlerinin başlarıyla
Ve etle beslenecek.›
⁴³ ‹‹Ey uluslar, Onun halkını kutlayın,
Çünkü O kullarının kanının öcünü alacak,
Düşmanlarından öç alacak,
Ülkesinin ve halkının günahını bağışlayacak.››
⁴⁴ Musa, Nun oğlu Hoşea ile birlikte gelip bu ezginin sözlerini halka okudu.
⁴⁵ Musa sözlerini bitirince, İsraillilere şöyle dedi: ‹‹Bugün size bildirdiğim bu uyarıcı sözlerin tümünü benimseyin. Bu yasanın bütün sözlerine dikkat etmeleri ve yerine getirmeleri için çocuklarınıza buyruk verin.
⁴⁷ Bunlar sizin için boş sözler değildir, sizin yaşamınızdır. Şeria Irmağından geçerek mülk edineceğiniz ülkede ömrünüz bu sözler sayesinde uzun olacaktır.››
⁴⁸ RAB aynı gün Musaya şöyle seslendi:
⁴⁹ ‹‹Haavarim dağlık bölgesine, Eriha karşısında Moav ülkesindeki Nevo Dağına çık. Mülk olarak İsraillilere vereceğim Kenan ülkesine bak.
⁵⁰ Ağabeyin Harun Hor Dağında ölüp atalarına kavuştuğu gibi, sen de çıkacağın dağda ölüp atalarına kavuşacaksın.
⁵¹ Çünkü ikiniz de Zin Çölünde, Meriva-Kadeş sularında, İsraillilerin önünde bana ihanet ettiniz, kutsallığımı önemsemediniz.
⁵² Bu nedenle ülkeyi ancak uzaktan göreceksin. Ama oraya, İsrail halkına vereceğim ülkeye girmeyeceksin.››
^33:1 Tanrı adamı Musa, ölümünden önce İsraillileri kutsadı.
² Şöyle dedi: ‹‹RAB Sina Dağından geldi,
Halkına Seirden doğdu
Ve Paran Dağından parladı.
On binlerce kutsalıyla birlikte geldi,
Sağ elinde halkı için alev alev yanan ateş vardı.
³ Ya RAB, halkları gerçekten seversin,
Bütün kutsallar elinin altındadır.
Ayaklarına kapanır,
Sözlerini dinlerler.
⁴ Yakupun topluluğuna miras olarak,
Musa bize yasayı verdi.
⁵ İsrailin oymaklarıyla
Halkın önderleri bir araya geldiğinde
RAB Yeşurunun kralı oldu.
⁶ ‹‹Ruben yaşasın, ölmesin,
Halkının sayısı az olmasın.››
⁷ Musa Yahuda için de şunları söyledi:
‹‹Ya RAB, Yahudanın yakarışını duy
Ve onu kendi halkına getir.
Kendisi için elleriyle savaştı.
Düşmanlarına karşı ona yardımcı ol.››
⁸ Levi için de şöyle dedi:
‹‹Ya RAB, senin Tummimin ve Urimin
Sadık kulun içindir.
Onu Massada denedin,
Meriva sularında onunla tartıştın.
⁹ O annesi ve babası için,
‹Onları saymıyorum› dedi.
Kardeşlerini tanımadı,
Çocuklarını bilmedi.
Ama senin sözünü tuttu
Ve antlaşmana bağlı kaldı.
¹⁰ İlkelerini Yakup soyuna,
Yasanı İsraile öğretecekler.
Senin önünde buhur,
Sunağında tümüyle yakmalık sunular sunacaklar.
¹¹ Ya RAB, onları el attıkları her işte kutsa,
Yaptıklarından hoşnut ol.
Ona karşı ayaklananların
Ve ondan nefret edenlerin belini kır,
Bir daha ayağa kalkmasınlar!››
¹² Benyamin için de şöyle dedi:
‹‹RABbin sevgilisi,
Onun yanında güvenlikte yaşasın;
RAB bütün gün onu korur,
O da RABbin kucağındafş oturur.››
¹³ Yusuf için de şöyle dedi:
‹‹RAB onun ülkesini
Gökten yağan değerli çiyle
Ve yeraltındaki derin su kaynaklarıyla kutsasın.
¹⁴ Ülkesi güneş altında yetişen ürünlerin en iyisiyle,
Her ay yetişen en iyi meyvelerle,
¹⁵ Yaşlı dağların en seçkin armağanlarıyla,
Kalıcı tepelerin bolluğuyla,
¹⁶ Yerin en değerli ürünü ve doluluğuyla,
Çalıda oturanın lütfuyla bereketli olsun.
Yusufun başı üzerine,
Kardeşlerinden ayrı olanın başı üzerine bereket yağsın.
¹⁷ İlk doğan bir boğa kadar
Görkemlidir o;
Boynuzları yaban öküzünün boynuzları gibidir.
Bu boynuzlarla ulusları,
Yeryüzünün dört bucağındaki ulusları yaralayacak.
İşte böyledir Efrayimin on binleri,
İşte bunlardır Manaşşenin binleri.››
¹⁸ Zevulun için de şöyle dedi:
‹‹Ey Zevulun, sevinç duy yola çıkışınla,
Ve sen, İssakar, çadırlarında sevin!
¹⁹ Ulusları dağa çağıracak,
Orada doğruluk kurbanları kesecekler.
Denizlerin bolluğuyla
Ve kumlarda saklı hazinelerle doyacaklar.››
²⁰ Gad için de şöyle dedi:
‹‹Gadın sınırını genişleten kutsansın;
Gad orada kol ve baş parçalayan
Bir aslan gibi oturuyor.
²¹ Kendine ilk toprağı seçti;
Önderlik payı ona verilmiştir.
Halkın önderleri bir araya geldiğinde,
RABbin doğru isteğini
Ve İsraile ilişkin ilkelerini,
O yerine getirdi.››
²² Dan için de şöyle dedi:
‹‹Dan Başandan sıçrayan
Aslan yavrusudur.››
²³ Naftali için de şöyle dedi:
‹‹Ey sen, RABbin lütfu ve
Kutsamasıyla dolu olan Naftali!
Sen batıyı ve güneyi mülk edineceksin.››
²⁴ Aşer için de şöyle dedi:
‹‹Oğullar arasında en çok kutsanan Aşer olsun,
Kardeşlerinin beğenisini kazanan o olsun.
Ayağını zeytinyağına batırsın.
²⁵ Kapı sürgülerin demir ve tunç olacak
Ve gücün yaşamın boyunca sürecektir.››
²⁶ ‹‹Ey Yeşurun, sana yardım için
Göklere ve bulutlara görkemle binen,
Tanrıya benzer biri yok.
²⁷ Sığınağın çağlar boyu var olan Tanrıdır,
Seni taşıyan Onun yorulmaz kollarıdır.
Düşmanı önünden kovacak
Ve sana, ‹Onu yok et!› diyecek.
²⁸ Böylece İsrail güvenlik içinde yaşayacak;
Tahıl ve yeni şarap ülkesinde,
Yakupun pınarı güvenlikte kalacak.
Gökler oraya çiy damlatacak.
²⁹ Ne mutlu sana, ey İsrail!
Var mı senin gibisi?
Sen RAB'bin kurtardığı bir halksın.
RAB seni koruyan kalkan
Ve şanlı kılıcındır.
Düşmanların senin önünde küçülecek
Ve sen onları çiğneyeceksin.››

---